Kestane Püresi

Var mıdır bunca lezzetlisi başka diyarlarda? Kestane ağaçlarının dallarına illa ki Uludağ'ın nefesi üflenmiş olacak! Yıllar önceki Adana seyahatimde köşe başlarında kestane kebabı satanlardan almaya kalktığımda, satıcı "hakiki Bursa kestanesi abla" demişti. Çocukluğumun soba üstü kestaneleri aklıma gelmiş, o vakit burnumun direği sızlamıştı... Bozdağ, Kütahya, Kazdağı taraflarının kestanesi de fena değildir ama diyorum ya illa ki Uludağ'ın eteklerinden olacak!

Henüz 12, 13 yaşlarımdayken Necatibey Kız Meslek Lisesi'nin orta kısmındaki yemek dersimin konusu geldi aklıma; Kestane püresi yapmıştım derste. Yemek yapma sırası bana geldiğinde şansıma o denk gelmişti. Malzemelerimizi bir gün önce satın alır, tastamam girerdik yemek atölyesine. Pişirdiğimiz yemekten biraz öğretmenimiz Şadiye hanıma not için ayırırdık, kalanı doğruca eve. İlk defa duymuş, ilk defa yemiştik ailecek! Oysa şuruplu kestaneyi, (kestane şekeri) kestaneli pilavı, kestaneli lahana sarmasını, kebabını, haşlamasını bilirdik sadece...

Bizim evde en çok haşlaması yapılırdı. Annem kestanenin kaynama suyuna bir fiske tuz, iki üç fiske tozşeker de atardı. Pişmiş ılık kestane yemesi öyle hoş olurdu ki... Kestane kebap acele cevap mı? Kebabını da soba üzerinde babam yapardı, ortalık kirleniyor diye annemin tercihi değildi kestane kebap.

Kestane püresinin tarifi: (Sene: 1973)

Malzemeleri:

1 Kilo irice Bursa kestanesi
1 Kilo süt
1 Su bardağı tozşeker
Bir fiske tuz
1 Paket vanilya

Hazırlanışı:

Kestaneler bol su ile iyice yumuşayıncaya kadar haşlanır. Biraz ılınınca önce bıçakla dış kabukları soyulur, sonra da iç zarı dediğimiz ince tüylü kısmı soyulur. Soyarken kestanelerin parçalanması önemli değildir zira hepsi püre haline gelecektir zaten! Kolay soyabilmek için haşlamadan önce biraz soğuk suda bekletip her birine birer çizik atmakta yarar var.

Bundan 35 - 40 yıl önce öğütücü robotlar elektrikli mutfak aletleri pek yoktu, olanlar da yurtdışından getiriyordu o yüzden biz okulda geniş tabanlı püre yapmakta kullanılan ezici metal spatulalar kullanırdık.

İyice ayıklanan kestaneler spatula ile güzelce ezilir hiç topak bırakılmaz, derince bir tencereye süt ve tozşeker ile birlikte konur kısık ateşte telle karıştırarak pişirilir. Sütünü iyice çekince bir fiske tuz ve vanilya ilave edilip ateşten indirilir. İster kâselere, ister büyükçe bir kalıba konur. Buzdolabında soğuttuktan sonra kâse ya da kalıptan ters çevirerek üzeri ceviz veya kestane şekeri ile süslenebilir. Hatta, kestane şekerinin şurubunu hafifçe üzerinde gezdirebilirsiniz. (Elinizin altında kestane şekeriniz varsa)

Kestane püresi ile şimdilerde pek çok yeni tarif türetildi. Sütünü iyice çektirmeden krema kıvamında pişirilip kaşıkla muhallebi gibi yenecek şekilde de yapılıyor! Pasta ve keklerde krema olarak da kullanılıyor. Laf aramızda kestanenin kendine özgü tadını yok etmemek için vanilya konmasa daha iyi! Sadece kestane ve süt tadı yeterli sanki...
Kestane mevsimindeyken hatırlatmak istedim, afiyetle…