Yine, yeniden MUTLU YILLAR
Siyahlar vardı bir de beyazlar. Sonra birden bire öğrendik grilerin de olduğunu; grileri yani alacalar, biraz siyah biraz beyazları ve bu ikisi arasındaki diğer tüm renkleri…
Yaşam denilen bu döngüdeki rollerimizi her geçen gün biraz daha öğrendik. Ha babam de babam bildiğimiz şeyleri yapmaya koşulladık şu özgür ruhlarımızı. Ucu dönmez bilinmezliklere yelken açmaya cesaretimiz olmadı pek; herkes en iyi bildiği şeyi yapsın dediler. Öyle bellettiler yaşamın a-b-c’sini…
Sonra görünmezin ardındakilere kaydı gözümüz. Yeni baştan başladık öğrenmelere. Her şeye yeni baştan, her gün yeniden… Bunu hep yapıyoruz; her yıl “mutlu yıllar” diliyoruz bir birimize. Yılları icat etmişiz bir kere, kaçarı yok!
Yine, yeniden MUTLU YILLAR
Yaşam denilen bu döngüdeki rollerimizi her geçen gün biraz daha öğrendik. Ha babam de babam bildiğimiz şeyleri yapmaya koşulladık şu özgür ruhlarımızı. Ucu dönmez bilinmezliklere yelken açmaya cesaretimiz olmadı pek; herkes en iyi bildiği şeyi yapsın dediler. Öyle bellettiler yaşamın a-b-c’sini…
Sonra görünmezin ardındakilere kaydı gözümüz. Yeni baştan başladık öğrenmelere. Her şeye yeni baştan, her gün yeniden… Bunu hep yapıyoruz; her yıl “mutlu yıllar” diliyoruz bir birimize. Yılları icat etmişiz bir kere, kaçarı yok!
Yine, yeniden MUTLU YILLAR
Aşçı Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGİN
