Antik çağda Cenaze yemeği (Perideipnon)

Şu yemek yeme ihtiyacı var ya, ne ölüm dinliyor ne tasa.
"Ne cenaze ne yas getirin bana bir dolu tas"

Antik Roma’da aşçıların özel bir yeri varmış. Üstelik de çoğu aşçı erkek kölelerden seçilirmiş. Aşağıdaki dizeler efendisi ölmüş bir aşçının duygularını anlatan Hegeisppos’a ait bir oyundan;

CENAZE YEMEĞİ (PERİDEİPNON):

“Paralarımı ziyafet için harcadığımda,
Ve onlar siyahlar içinde eve döndüklerinde,
Bütün yemek kaplarının kapaklarını kaldırırım,
Ve tüm matemliler gülümser,
Ve yemek tıpkı bir düğün törenine döner,”
Bursa Arkeoloji Müzesi'nden