Biz eskiden ayran içerdik testiden

"Biz eskiden" teranesi
Temcit pilavı hikayesi
Tekrarlardan tefrikadır
İnsanlık çizelgesi

/ Aşçı Fok

"Bizim zamanımızda" ya da "biz eskiden" şöyle şöyle yapardık diye başladıysak muhabbete "yaşlanmışız" diyeceğimi sandınız değil mi?

Yoo, yaşlılıktan değil o. Doyasıya yaşanmışlıktan, güçlü duygusal hafızaya sahip olmaktan ve de çok bilmekten ileri geliyor! (Yiğitliğe çamur sürmek yok, yenileri öğrenmek zor geliyor sadece eskiler hatırlanıyor diyecek değiliz herhalde!) Eski yaşananlar, yani yitip giden geri dönüşümü olmayanlar pek kıymetlidir, eskiye takılıp kalmadan yeniye yer açabildiğimiz sürece bir mahsuru yok bence!

Bir de şuna takılıyorum; hep "biz" diye başlanır ya söze; "bizim zamanımızda" lâba lûba filan... Bu biz kavramını zaman geçmeden güncelimizde de hissedebilsek diyorum.

Zamanlarımızı, ben, o, şu kavramlarını ötekileştirerek geçiriyoruz, sonra da o başkaları dediğimiz insan güruhuyla aynı dönemin insanları olarak "biz" oluveriyoruz birden bire! Biraz riyakâr mıyız ne?

Pek çok şeyde olduğu gibi bunda da bir terslik var! Olsun. Biz eskiden Kayaköy'den Ölüdeniz'e yürüyerek giderdik, bunu da mı söylemeyeyim yani!