Marmara, anne, palamut fırında…

Anneler böyledir, yüzyıllar sonra da otursanız sofralarına, geçmişin çocuk tatları bugününüze çıkagelir… Fırında palamut yaptı parmak yemelik. Tatlı kırmızıbiber ve zeytinyağıyla öyle bir sıvazladı ki balığı sanırsınız bebek kremliyor!

Susuz, aman ille de susuz pişsin takıntısı var eski kadınların. Anlayabilmek için lezzetlerine aşina olmak gerekiyor. Anacığım “Domatesin suyuyla pişer” demiyor mu öldürüyor beni! Pişmiyor yanıyor ayol… Olsun. O pişirip ağız tadıyla yedirebiliyorsa elbet bizler de yakmadan pişireceğiz günün birinde…

Aile yemeklerimiz olan çocukluk lezzetlerimizi unutmamalı ve gelecek nesillere ulaştırabilmenin duygusal, belki de romantik bir yanını bulmalı!

Bol kırmızıbiber, biraz tuz ve zeytinyağı ile palamut dilimlerini iyice bir sıvazlayıp tıpışladı. Kalan zeytinyağlı biber sosunu da tepsiye döktü. (Kiremitte de yapmalı bir gün.) İki kuru soğanı incecik kıydı, iki yeşilbiber ve domatesi de minikçe doğradı ve tepsideki yağlı biberli sos ile harmanlayıp iyice yaydı, yarım limonu da dilimleyip serpiştirdi aralarına, (sanki, kalan yarım limonun suyunu da şöyle bir sıkıverdi tepsiye!) üzerine de palamutları dizdi, haydi şimdi fırına…

Bu kadar mı lezzetli olur!