Anlatılacaklar birikti

Nisan ve Mayıs ayları biraz fazla atraksiyonlu geçiyor. Oturup iki satır yazacak kıymetli zamanlara yoğunlaşabilmek için mücadele verir oldum. Yolda olmanın ruha iyi gelen rehavet hissiyle “nasılsa yazarım” modundan sıyrılıp bana sevgi ve coşku veren duygulanımlara değinesim var bugün…

Yolda olmak dedim de, epeycedir etkinlikler, yarışma davetleri, imza söyleşiler derken sıra annemi ziyarete geldi haliyle. Annem telefonda diyordu ki; “Baklaların kartlaşmasını enginarların büyümesini engelleyemiyorum hadi gel artık,” boynum kıldan ince, annem çağırdı geldim.

Arife ile annem bir yığın bahçe mahsulü toplamışlar sabahtan “hadi beraber ayıklayacağız” dediler. İyi, ayıklayalım deyip çöktüm yanlarına tam iki saat iç bakla ve enginar ayıkladık. Yorulunca da aaa olmaz ki benim yetiştirilecek yazım var yeter bu kadar deme gafletinde bulundum.

Annem ne dese beğenirsiniz; “Eh sen bize yardım ettin biz de el birlik senin yazına yardım edelim bari, gerçi benim elim titrer düzgün yazamam ama olsun!”