Leyleklerin bacakları üşürse

Yoldayız, havada leylek görürsek kolumuzdaki Marteniçka bilekliklerimizi çıkarıp çiçekli dallara asmaya ya da akar suya denize filan atmaya niyetliyiz.

İzmir yolunun Karacabey Bursa bölgesi göçmen kuşların göç yoludur. Binyılların hafızasına kaydolmuş göç yolu, ilkbahar ve son yaz günlerinde kuşların seyahat rotasıdır. Havaalanları bile bu göç rotasını göz önünde bulundurarak yapılırdı eskiden!
Yolda Yaren Leyleğin konakçı olduğu Karaağaç köyünün levhasını görünce, leylekleri de görür müyüz diye teyakkuz haline geçtik. Turgay, uçan martıları leyleğe benzetince “yoo bunların bacakları yok” dedim, bu defa aldı bizi bi gülmek. Hava da nasıl soğuktu hatta yüksek alanlarda kar yağışına bile denk gelmiştik, leyleklerin bacakları üşüyordur şimdi diye geçirdim içimden.

Acaba leyleklerin ince bacaklarına yünden örgü bacaklık - dizlik ören var mıdır diyerek hayallerimi zorladım! (Avrupa’da bir kadın örgüden leylek yapmış, aslında çok da uçuk hayal değilmiş benimki!)

Az daha ilerleyince Uluabat gölünün üzerinden uçan bir çift leyleğe denk gelmez miyiz; yaşasın marteniçkamıza özgürlük haydi! Haksız yere özgürlüğü gasp edilen tüm iyi insanlara özgürlük...

Özgürlük şarkıları söyleyip leylekler gibi özgürleşeceğimiz günlere doğru heyy özgürlük…

Asci Fok