Küçükdeniz'de tahta iskele

Karasivri ile kesişen düşlerimize inat sabırla bekledik. Geceler ve gündüzler boyu, yazlar kışlar boyu bekledik. Hep bekledik...

Baharları saymıyorsun, biliyorum; baharlar hep bizimdi, sıcak ve soğukların keskinliğiydi yakındığımız!

Karasivri şahit, tahta iskele şahit. Bir de kesik kulaklı Tarçın şahit! Sahi ne oldu acaba ona, yaşıyor mu? Nasıl da verirdik gevrek ve boyozlarımızı daha biz yemeden, merhamet suratlıydı kerata...

Hatırlıyorsun biliyorum...